Zużyte szkło to idealny surowiec wtórny o nieograniczonych możliwościach przetwarzania. Nie ma na świecie drugiego takiego opakowania, które w tak wieloraki sposób może cyrkulować w gospodarce. Szkło może być przetworzone na takie samo opakowanie, jakim było pierwotnie, bez obniżenia wartości tworzywa. Szkło, jako jedyne, jest odporne na biodegradację, fotodegradację, rozpuszczanie w wodzie i utlenianie. Recykling szkła, choć jest ono przyjazne środowisku i nie wpływa ujemnie na jego stan, może przynieść znaczne korzyści zarówno ekonomiczne, jak i ekologiczne. Wprowadzenie tłuczki szklanej do zestawu szklarskiego powoduje znaczne obniżenie kosztów produkcji. Pełne wykorzystywanie tego surowca w Polsce pozwoliłoby całkowicie zaoszczędzić działania:

• co najmniej jednej kopalni piasku (wraz z zapobiegnięciem skutkom jej działania, takim jak: deformacja terenu, obniżenie poziomu wód),
• jednej elektrowni o zużyciu ok. l,5 mln ton węgla na rok (czego skutkiem byłoby obniżenie skażenia powietrza przez jej dymiące kominy),
• jednej kopalni soli,
• jednej fabryki sody,
• jednego kamieniołomu
• i ok. 10 składowisk odpadów komunalnych.

Wykorzystywanie stłuczki w produkcji nowego szkła daje również korzyści ekologiczne - wpływa na zmniejszenie emisji dwutlenku węgla, tlenków siarki, pyłów, azotanów, chloru i fluoru, a także na zmniejszenie się ilości odpadów trafiających na wysypiska.

Co się robi ze stłuczki szklanej? Nie tylko nowe butelki. Stłuczka szklana służy również jako surowiec do produkcji: włókien izolacyjnych, gresów do tynku, dodatków do mas ceramicznych, waty szklanej, wypełniacza do gum, farb, tworzyw biurowych i innych.